"Τα πανηγύρια αυτά έχουν πολυσύνθετο χαρακτήρα: ιστορικό, θρησκευτικό, κοινωνικό. Την αρχή τους τη βασίζουν στην ανάμνηση κάποιου γεγονότος τοπικής ή ευρύτερης ιστορικής αξίας. Τα μεγαλύτερα πανηγύρια που αποτελούν και πυρήνες των υπολοίπων είναι του Αη-Συμιού στο Μεσολόγγι και της Αγι’-Αγάθης στο Αιτωλικό."

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Βίοι Αγιών που εορτάζουμε

Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ό Θεοδόχος

Κατοικούσε στην Ιερουσαλήμ. Ήταν δίκαιος, ευλαβής και φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα, πού του είχε φανερώσει ότι δε θα πέθαινε πριν δει το Χριστό. Ή χαρμόσυνη αυτή πληροφορία τον εμψύχωνε ως τα 6αθειά γεράματα του. Τέλος, ακριβώς σαράντα μέρες μετά τη γέννηση του Ιησού, το Πνεύμα τον πληροφόρησε ότι έπρεπε να πάει στο Ιερό. Ετοιμάστηκε, λοιπόν, με νεανική ζωηρότητα, πήγε εκεί και στάθηκε στην πόρτα, γεμάτος ευχαρίστηση και αγαλλίαση. Μέσα στην προσδοκία αυτή, φάνηκαν να έρχονται ό Ιωσήφ με την Παρθένο, πού κρατούσε τον Ιησού. Ό Συμεών, πληροφορημένος από το Πνεύμα ότι το βρέφος αυτό είναι ό Χριστός, τρέχει και παίρνει τον Ιησού στην αγκαλιά του. Τον κρατάει ευλαβικά και, αφού καλά-καλά παρατήρησε το νήπιο και δέχθηκε όλη την Ιλαρότητα της θείας μορφής του, ύψωσε το βλέμμα του επάνω και είπε ευχαριστώντας το Θεό: "Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη· ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, ό ήτοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις άποκάλυψιν εθνών και δόξαν λάου σου Ισραήλ"1. Τώρα, δηλαδή, πάρε την ψυχή μου Δέσποτα, σύμφωνα με το λόγο σου, ειρηνικά, διότι τα μάτια μου είδαν αυτόν πού θα φέρει τη σωτηρία πού ετοίμασες για όλους τους λαούς και θα είναι γι' αυτούς φως, πού θα αποκαλύψει τον αληθινό Θεό και θα δοξάσει το λαό σου Ισραήλ.

Η ΑΓΙΑ ΑΓΑΘΗ

Ή Αγία Άγάθη ήταν από το Παλέρμο της Σικελίας και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Δεκίου (251). Διέλαμπε με την ωραιότητα του σώματος και με το κάλλος της χριστιανικής της ψυχής. Ή οικογένεια της είχε μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία. Σε ηλικία 15 χρονών μένει ορφανή. Ή μεγάλη περιουσία πού κληρονόμησε και ή ομορφιά του σώματος πού είχε, της βάζουν το ερώτημα: κόσμος ή θρησκεία; "Η... συμβιβασμός; Δηλαδή, κόσμος και θρησκεία; Στη σκέψη της, όμως, βάρυνε ο θεόπνευστος λόγος του άδελφόθεου Ιακώβου: "Θρησκεία καθαρά και αμίαντος παρά τω Θεώ και πατρί αυτή εστίν, έπισκέπτεσθαι ορφανούς και χήρας εν τη θλίψει αυτών, άσπιλον εαυτόν τηρείν από του κόσμου"1. Δηλαδή, θρησκεία καθαρή και αμόλυντη μπροστά στο Θεό και Πατέρα είναι αύτη: να επισκέπτεται κανείς ορφανά και χήρες τον καιρό πού πάσχουν και να διατηρεί τον εαυτό του αμόλυντο από τον κόσμο. "Έτσι έκανε και ή Άγάθη. Αφού "κλώτσησε" τις κολακείες και τις επιτήδειες εισηγήσεις ανθρώπων του κόσμου, οργάνωσε ολόκληρη φιλανθρωπική κίνηση και με το επιτελείο της περιέθαλπε τους δυστυχισμένους του τόπου της. Ό Θεός, όμως, θέλησε ή Άγάθη να δοκιμαστεί ακόμα περισσότερο. Κάποιος έπαρχος, ο Κυντιανός, θέλοντας να απολαύσει τα κάλλη της, προσπάθησε να την επηρεάσει να γίνει γυναίκα του. Ή Άγάθη έμεινε ανεπηρέαστη. Προτίμησε να καεί και να πάρει έτσι το στεφάνι του μαρτυρίου.


Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ή Όσιομάρτυς

Η Αγία Παρασκευή γεννήθηκε στη Ρώμη, όταν αυτοκράτορας ήταν ό Άντωνίνος (138-160 μ.Χ.). Ήταν κόρη του 'Αγάθωνα και της § Πολιτείας. Χριστιανοί και οι δύο, ανέθρεψαν την κόρη τους εν παιδεία: και νουθεσία Κυρίου, διότι δεν είχαν παιδί και ευχήθηκαν, αν αποκτήσουν, να το αφιερώσουν στο Θεό. Πράγματι, ό Θεός τους χάρισε παιδί και γεννήθηκε ήμερα Παρασκευή. Και επειδή ήταν κόρη, έδωσαν το όνομα της ημέρας αυτής. Μετά το θάνατο των γονέων της, ή Παρασκευή μοίρασε τα υπάρχοντα της στους φτωχούς, και αυτή, εμπνεόμενη από θερμή αγάπη προς το Χριστό, γύριζε τη Ρώμη και τα χωριά, κηρύττοντας το Ευαγγέλιο. Ή δράση της, όμως, προκάλεσε τον ειδωλολάτρη βασιλιά Αντωνίνο, ό όποιος, αφού τη συνέλαβε, της υποσχέθηκε ότι θα έχει πολλά επίγεια αγαθά και απολαύσεις, αν θυσιάσει στους θεούς. Τότε ή 'Αγία, όρθά-κοφτά απάντησε με τα λόγια του προφήτη Ιερεμία: "Θεοί οϊ τον ούρανόν και την γην ουκ εποίησαν, άπολέσθωσαν εκ της γης"1. Δηλαδή, θεοί πού δεν δημιούργησαν τον ουρανό και τη γη, ας χαθούν από το πρόσωπο της γης! Τότε ό Άντωνΐνος διέταξε και την έβαλαν σε ένα λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα. Επειδή όμως είδε την Αγία άθικτη, ράντισε το πρόσωπο του με το υγρό αυτό, για να δοκιμάσει αν πράγματι είναι καυτό, και αμέσως τυφλώθηκε. Άλλα ή Αγία με προσευχή έδωσε στον Άντωνίνο το φως του, με αποτέλεσμα να πιστέψει στο Χριστό. Αργότερα, ή Αγία Παρασκευή αξιώθηκε μαρτυρικού θανάτου με αποκεφαλισμό.


Μεγαλομάρτυς και Θαυματουργός ΓΕΩΡΓΙΟΣ (Τροπαιοφόρος)

Ό μεγαλομάρτυς Γεώργιος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς. Ό πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό. Όταν ό Γεώργιος έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. "Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι' αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμητος. Συνέβη, όμως, την εποχή εκείνη ό Διοκλητιανός να κηρύξει λυσσώδη διωγμό κατά των χριστιανών. Ό Γεώργιος ήταν 28 χρονών και χωρίς δισταγμούς ομολόγησε την πίστη του, παρά τα αξιώματα πού του είχαν δώσει. Ό Διοκλητιανός δεν το περίμενε και έφριξε για τη στάση του Γεωργίου. Τότε άρχισε για τον Άγιο μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων, αλλά και θαυμάτων, πού έφεραν πολλούς ειδωλολάτρες στη χριστιανική πίστη. Αφού τον λόγχισαν, ξέσχισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Από όλα αυτά ό Θεός τον κράτησε ζωντανό και έγινε αίτια να εξευτελιστούν τα είδωλα και οι εκφραστές τους. Τέλος, τον αποκεφαλίζουν προσευχόμενο. Κατά την Εκκλησία μας, ό ένδοξος αυτός μεγαλομάρτυρας είναι ό μαργαρίτης ό πολύτιμος, ό αριστεύς ό θείος, ό λέων ό ένδοξος, ό αστήρ ό πολύφωτος, του Χριστού οπλίτης, της ουρανίου στρατιάς ό συνόμιλος. Ο Άγιος Γεώργιος είναι από τους πλέον αγαπημένους αγίους των Κυπρίων με τους περισσοτέρους ναούς και εικόνες. Στην Ιερά Μητρόπολη Μόρφου σώζονται δύο παλαιές διαλελυμένες σήμερα Μονές. Του Αγίου Γεωργίου του Πιτιδιώτη η οποία ευρίσκεται κοντά στην κοινότητα Φλάσου και η κατεχόμενη σήμερα Βυζαντινή Μονή του Αγίου Γεωργίου του Ρηγάτη κοντά στην Κυρά Μόρφου.


Η Σύναξη των Αρχαγγέλων ΜΙΧΑΗΛ και ΓΑΒΡΙΗΛ και των λοιπών ΑΣΩΜΑΤΩΝ

Κατά την Άγια Γραφή οι άγγελοι στέλνονται από το Θεό με μορφή ορατή (οι άγγελοι είναι αόρατα αγαθά πνεύματα κοντά στο, Θεό) σε σπουδαίες Ιστορικές περιστάσεις, πού πρόκειται να εκδηλωθεί ή να εκτελεσθεί κάποια μεγάλη θεία θέληση. Τη σχέση, τώρα, πού έχουν οι άγγελοι με το Θεό και τους ανθρώπους, καθώς και την αποστολή τους, Βλέπουμε επίσης μέσα στην Αγία Γραφή. Και ιδιαίτερα, αγαπητέ αναγνώστη, αν διαβάσεις τους Ψαλμούς 33, στίχ. 8 και 90, στίχ. 10-12, στη δε Καινή Διαθήκη, Ματθ. ιη' στίχ. 10, καθώς επίσης και στην προς Εβραίους επιστολή, κεφ. α' στίχ. 14, όπου ό συγγραφέας αναφωνεί: "ουχί πάντες εισί λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν;". Δηλαδή, δεν είναι όλοι οι άγγελοι πνεύματα υπηρετικά, τα όποια ενεργούν όχι από δική τους πρωτοβουλία, αλλ' αποστέλλονται από το Θεό για να υπηρετήσουν εκείνους πού μέλλουν να κληρονομήσουν την αιώνια ζωή; Επικεφαλής δε των αγγελικών δυνάμεων είναι οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ. Τον Μιχαήλ συναντάμε στην Παλαιά Διαθήκη. Π.χ. όταν ό Αβραάμ μέλλει να θυσιάσει τον Ισαάκ, στον Ιησού του Ναυή, στον Ηλία και άλλου. Τον Γαβριήλ συναντάμε στην Καινή Διαθήκη, όπως στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και άλλου. Στην μνήμη, λοιπόν, των αποστολών και του έργου πού επιτελούν οι άγγελοι, ή Εκκλησία μας όρισε τη γιορτή της 8ης Νοεμβρίου.

Σύναξη ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ του ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ 
Ήταν γιος του ιερέα Ζαχαρία και της Ελισάβετ. Μέχρι τα τριάντα του χρόνια, ζει ασκητική ζωή στην έρημο της Ιουδαίας, αφιερωμένη ολοκληρωτικά στην προσευχή, τη μελέτη και την πνευματική και ηθική τελειοποίηση, πού είναι βασικοί παράγοντες για την εκτέλεση υψηλών και θείων ύπουρ-γημάτων. Το ρούχο του ήταν από τρίχες καμήλας, στη μέση του είχε δερμάτινη ζώνη και την τροφή του αποτελούσαν ακρίδες και άγριο μέλι. Με μορφή ηλιοκαμένη, σοβαρός, αξιοπρεπής και δυναμικός, ό Ιωάννης φανέρωνε αμέσως φυσιογνωμία έκτακτη και υπέροχη. Είχε όλα τα προσόντα μεγάλου και επιβλητικού κήρυκα του θείου λόγου. Έτσι, με μεγάλη χάρη κήρυττε "τα πλήθη". Κατακεραύνωνε και κτυπούσε σκληρά τη φαρισαϊκή αλαζονική έπαρση, πού κάτω από το εξωτερικό ένδυμα της ψευτοαγιότητας έκρυβε τις πιο αηδιαστικές πληγές ψυχικής σκληρότητας και ακαθαρσίας. Γενικά, ή διδασκαλία του συνοψίζεται στη χαρακτηριστική φράση του: "Μετανοείτε· ήγγικε γαρ ή βασιλεία των ουρανών", προετοιμάζοντας, έτσι, το δρόμο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού για το σωτήριο έργο Του. Οταν ό Χριστός άρχισε τη δημόσια δράση του, ό κόσμος άφηνε σιγά-σιγά τον Ιωάννη και ακολουθούσε Αυτόν. Ή αντιστροφή αύτη, βέβαια, θα προκαλούσε μεγάλη πίκρα και θα γεννούσε αγκάθια ζήλειας και φθόνου σ' έναν, εκτός χριστιανικού πνεύματος, διδάσκαλο ή φιλόσοφο. Αντίθετα, στον Ιωάννη προκάλεσε μεγάλη χαρά και ευφροσύνη. Ή γιορτή αυτή του Ιωάννου του Προδρόμου, για τον όποιο ό Κύριος είπε ότι κανείς άνθρωπος δε στάθηκε μεγαλύτερος του, καθιερώθηκε τον 5ο μ.Χ. αιώνα. Το δε μαρτυρικό του τέλος γιορτάζουμε σε άλλη ημερομηνία, όπου και θα αναφερθούμε.

Στις 7 Ιανουαρίου είναι η εορτή προς τιμήν του. 
Στις 24 Ιουνίου εορτάζεται η γέννηση του. 
Στις 29 Αυγούστου τιμούμε την αποτομή της Τίμιας Κεφαλής του.

2 σχόλια:

  1. Και μόνο η εμμονή σας να ασχοληθείτε με πολλή επιτυχία με την Παράδοση και τα θρησκευτικά πανηγύρια του γενέθλιου, υποθέτω, τόπου σας, σας τιμά ιδιαίτερα και αφήνει μιαν αχτίδα ελπίδας για το αύριο των Ελλήνων, που στορβιλίζονται απελπισμένα στη δίνη των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Εύγε σε όλους σας, ιδιαίτερα δε στον αγαπητό (άγνωστο στην πραγματικότητα) φίλο Χριστόφορο Νικολάου που με παρότρυνε να περιηγηθώ τη σελίδα σας.
    Γιώργος Μ. Χανδόλιας, πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κάτω Μηλιάς Πιερίας ὉΙ ΛΑΖΑΙΟΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια. Σας περιμένουμε σε ένα από τα επόμενα πανηγύρια μας να σας φιλοξενήσουμε και να σας ξεναγήσουμε στα μέρη μας.

    Με τιμή
    Η συντακτική ομάδα του "Νταούλι και Ζουρνά"

    ΑπάντησηΔιαγραφή